Łazanki

Bardzo ekonomiczne, a przy tym smaczne danie. I do tego iście królewskie! Wieść bowiem niesie, że danie to sprowadziła do Polski królowa Bona Sforza. Jest to ponoć jedno z bardzo niewielu dań  tamtych czasów, które przetrwały do dzisiaj. Do przygotowania łazanek doskonale nadaje się kapusta gotowana w rosole. Zwykle nie bardzo wiadomo co z nią zrobić, a do łazanek pasuje jak ulał! Do tego resztki mięsa z rosołu i troszkę jakiejś wędzonki. I oczywiście cebula i czosnek. 

Pierwsze łazanki jadłam u cioci Lilki w Krakowie - ot taki skromny obiad mający nakarmić bandę głodomorów! Tyle, że ciocia do tego robiła własny makaron. Wałkowała,  kroiła na paski, a potem kwadraty, suszyła. Przyglądałam się jak to robiła pełna podziwu, bo nigdy wcześniej nie jadłam ani łazanek, ani makaronu zrobionego w domu. U cioci nie wiadomo kiedy - rzec by można z niczego - powstał doskonały obiad. 

kapsuta z rosołu

mięso z rosołu

1 cebula

czosnek

makaron w kształcie kwadracików

wędzonka lub boczek 

olej

pieprz oraz przyprawa do zup (Knorr lub Winiary - można zastąpić sosem sojowym)

Ugotować makaron. Boczek/wędzonkę i cebulę pokroić na kostkę. Czosnek zmiażdżyć praską. Na patelnię wrzucić boczek i podsmażać ok. 5 minut. Dodać cebulę i czosnek; podsmażać aż cebula lekko się zarumieni. Dorzucić drobno pokrojone mięso, a następnie kapustę. Na koniec dodać makaron. Doprawić przyprawą do zup pieprzem i ew. solą. 

Świetnym uzupełnieniem łazanek jest barszcz czerwony do popijania.