Jest taka scena w filmie Polańskiego, kiedy Rosemary wcina surową wątróbkę, rzekomo dla zdrowia. Może i zdrowe, ale niewątpliwie paskudne. Zresztą i smażona wątróbka przez lata mnie nie napawała apetytem. Jeden z koszmarków miejsc zbiorowego żywienia - smażona wątróbka. Sprowadzało się to do twardego jak podeszwa buta kawałka czegoś obrzydliwego. Stąd wątróbka kojarzyła mi się z czymś paskudnym w smaku i niejadalnym. Zdanie zmieniłam, kiedy spróbowałam wątróbki cielęcej. Okazało się, że nawet wątróbkę można zjeść. Co prawda nie jest to moje ulubione danie, ale od czasu do czasu zjem co nieco tego specjału, szczególnie gdy robię ją dla domowych smakoszy wątróbki. wątróbka cielęca (kupuję od razu pokrojoną w cienkie płaty)
cebula
olej do smażenia
Wątróbkę umyć. Jeśli jest w dużym kawałku, pokroić na mniejsze i cieńsze plastry. Cebulę obrać i pokroić na talarki lub połówki talarków.
Na patelni rozgrzać olej. Wrzucić cebulę i smażyć na szklisto-brązowy kolor. Kiedy cebula zacznie dochodzić, dołożyć wątróbkę i smażyć ok. 1.5-2 minut z każdej strony. Podawać natychmiast z cebulką oraz z kartoflami lub pieczywem. Świetnie komponuje się z wyrazistymi warzywami - kapustą kiszoną czy ogórkami kiszonymi.
Uwagi dodatkowe
- Wątróbka w czasie smażenia paskudnie prycha. Zazwyczaj kuchenka i okoliczne blaty oraz ubranie, jeśli się nie miało fartucha, upstrzone są kropeczkami z tłuszczu. Metodą na takie nieprzyjemne smażenie jest krótkie obgotowanie wątróbki. Przygotowane do smażenia kawałki należy wrzucić na wrzącą wodę i gotować około 1 minuty. Następnie należy ją dobrze osuszyć ręcznikiem papierowym i dopiero smażyć
- Wątróbkę przed smażeniem można obtoczyć w mące, choć nie jest to konieczne
No comments:
Post a Comment