Rogale prawie jak francuskie

Od kiedy pamiętam, uwielbiałam rogale i paluchy. I dlatego często je robię. Najbardziej lubię croissanty, ale ich zrobienie to nieco wyższa szkoła jazdy, a przede wszystkim sporo czasu, który nie zawsze jest. Stąd też ten sposób wykonania rogali bardzo przy padł mi do gustu. Nie są to croissanty, ale rogale wychodzą delikatniejsze i nieco imitujące warstwową ich strukturę. No i skórka się tak ładnie upiekła, że domownicy byli przekonani, iż to faktycznie są francuskie rogaliki. Smakowały ze wszystkim - i z samym masłem, i z jakimiś dodatkami, i z dżemami i z miodem. Idealne na petit déjeuner. 

Przyprawa pumpkin spice

Nastał okres kiedy dynie i korzenne smaki królują. Wszędzie można zjeść potrawy na bazie różnych dyń, a przyprawa korzenna pumpkin spice dodawana jest do bardzo wielu potraw, wypieków czy napojów. Teraz kiedy jest chłodno, mokro i ponuro, idealne te smaki pasują - rozgrzewają i poprawiają nastrój. 

Ponieważ nie przepadam za ulepkowymi syropami smakowymi dodawanymi w kawiarniach do kawy czy herbaty, sama wolę doprawić je przyprawą korzenną. Zrobiłam więc klasyczną przyprawę pumpkin spice. W sumie nie różni się ona wiele od naszej przyprawy korzennej czy też przyprawy do grzańca lub do piernika, ale czemu nie zrobić jej w wersji klasycznej i podawać do kawy lub w kawie. 

Gâteau invisible aux pommes, czyli niewidzialna szarlotka

O niewidzialnym cieście słyszałam wiele razy, ale jakoś nigdy nie miałam ani okazji go zrobić, ani spróbować. A korciło mnie, bo wyglądało bardzo ciekawie. Po dorocznej wyprawie "na jabłka", postanowiłam w końcu zmienić ten stan i zrobić ciasto. Jest super proste i zrobi je nawet osoba stawiająca pierwsze kroki w kuchni. Jedynie trzeba się uzbroić w cierpliwość, bo przygotowanie jabłek zabiera sporo czasu. Przyznam, że nawet nie zdawałam sobie sprawy ile.😉 To największy wkład czasowy w przygotowywanie ciasta. Jabłka warto zetrzeć na plasterki na tarce lub mandolinie, dzięki czemu będą tej samej grubości. Ale można je i po prostu pokroić. Ciasto jest delikatne i naprawdę smaczne; smakiem kojarzy mi się z budyniem. I dlatego najbardziej lubię je krótko po upieczeniu, kiedy można już je kroić, a jeszcze jest letnie. Dokładnie tak jak budyń - nie gorący, nie zimny, tylko letni. 

Ślepe ryby, czyli rzadkie pyrki

Ślepe ryby jadłam pierwszy raz w tym roku w restauracji w Poznaniu. Jest to wielkopolska zupa o super mylącej nazwie, ponieważ nie ma nic wspólnego z rybami. Ślepe ryby, nazywane też rzadkimi pyrkami, to postna zupa ziemniaczana. Podobnie jak pyry z gzikiem, tak i ślepe ryby były daniem biednej ludności, która jedynie od święta  mogła pozwolić sobie na mięso. Skąd więc nazwa? Brak mięsa, a co za tym idzie brak tłustych ok (oczek) pływających w zupie sprawił, że zupę nazwano ślepe ryby. Tylko czemu akurat ryby? Przyznam, że nie do końca rozumiem czemu akurat ryby a nie na przykład świnki. 😉

Surówka z marchewki z porem

Bardzo lubię tę surówkę za jej smak, i za prosty i szybki w realizacji przepis oraz to, że tak świetnie pasuje do wielu dań. A w zależności od tego ile dodamy poszczególnych składników, będzie nieco się zmieniać w kierunku słodszej lub ostrzejszej. Podstawą jest marchewka i jabłko w mniej więcej równych proporcjach, a dalej to już wszystko zależy od naszego smaku i upodobań. I troszkę od tego jakie są składniki - mnie lub bardziej soczyste.