Łazanki z cukinią i pieczarkami

Łazanki to u nas stale goszcząca pozycja. Po każdych niemal gołąbkach jemy łazanki z resztkami kapusty. Tym razem jednak, poszukując jakiejś odmiany wpadł mi w oko tytuł "łazanki z cukinią i pieczarkami". Jeden rzut oka na obrazek i już wiedziałam, że to będzie kolejny dodatek do naszego repertuaru. Szczególnie, że kiedy je zrobiłam, to się okazało, iż zapachy zwabiły do kuchni domowników. "O! Zrobiłaś łazanki. Mogę spróbować?" wykrzyknął pierwszy domownik-głodomor. Drugi głodomor, jak przystało na prawdziwego turkucia podjadka, nawet nie pytał tylko zaczął podjadać. Trzeci, nałożył sobie porcję od serca, a następnie poprosił o dokładkę. Hmmm! I pomyśleć, że ciut wcześniej wszyscy twierdzili, iż są najedzeni i zupa im spokojnie wystarczy na obiad. 😉 



1 średnia cebula
2-3 ząbki czosnku
250 g pieczarek
1 cukinia - była dość duża, choć nie gigantyczna
250 g makaronu - łazanki lub inny szeroki (użyłam bardzo szerokiego niemieckiego i pokroiłam go na łazanki)
2 łyżki oleju 
1 łyżki masła
sól, pieprz, sos sojowy/przyprawa maggi do smaku


Pieczarki pokroić na plasterki. Cukinię, wraz ze skórką zetrzeć na tarce na cienkie plasterki. Cebulę pokroić w kostkę, a czosnek posiekać lub przepuścić przez praskę. 

Makaron ugotować al dente zgodnie z instrukcją z opakowania. Odlać na sitko i nie przelewać zimną wodą. Zachować około pół szklanki wody z gotowania makaronu. 

W czasie gdy makaron się gotuje rozgrzać na dużej patelni olej i zeszklić na nim cebulę. Dodać pieczarki, a kiedy lekko się zarumienią masło i czosnek. Następnie dołożyć cukinię i lekko podsmażyć. Cukinia powinna się nieco zarumieć, ale nie rozpadać. Do tak przygotowanych warzyw dodać odlany makaron. Doprawić do smaku solą i pieprzem oraz sosem sojowym lub przyprawą maggi. Smażyć mieszając ok. 2 minut, by wszystkie składniki się dobrze wymieszały. W razie potrzeby łazanki można podlać wodą zachowaną ze smażenia.