March 06, 2015

# 1 Podróże kulinarne - Meksyk

Prażone koniki polne

Moje pierwsze spotkanie z prawdziwą kuchnią meksykańską miało miejsce w czasie Ethnic Fest w naszym kościele. W czasie tej imprezy można było za grosze spróbować smakołyków robionych przez Meksykanki z naszej parafii. Wtedy to właśnie spróbowaliśmy mole czy tamale. Jednak dopiero moja podróż po Meksyku sprawiła, że mogłam po raz pierwszy spróbować tak wielu potraw i autentycznej kuchni meksykańskiej.

Jedną z pierwszych rzeczy, jakich się dowiedziałam o kuchni meksykańskiej jest jej zamiłowanie do ostrych przypraw oraz do limonek, podawanych praktycznie do wszystkiego. Nauczyłam się też, że jedno z drugim jest mocno powiązane, gdyż limonki łagodzą ostre potrawy. W wielu miejscach, na stole królowały sosy, dodawane do potraw.

Jakby tego było mało, pierwszą rzeczą przynoszoną przez obsługę były kolejne sosy - na bazie pomidorów, papryk i awokado. Ostrymi sosami polewano owoce, sprzedawane na ulicznych straganach, a także smarowano kubeczki, w których podawano chipsy czy prażone koniki polne, dodatkowo polane kolejną porcją sosu.

Hacjenda

W Baja California, zachodniej prowincji Meksyku warto spróbować ryb i owoców
morza. Szczególnie Ensenada słynie z kuchni opartej właśnie na frutti di mare. Faktycznie, najlepsze krewetki jedliśmy w restauracji, na hacjendzie w okolicach Ensenady. Ale w Tijuanie czy Mexicali dania rybne były wspaniałe, z rybą (pescado al mojo de ajo) czy krewetkami w sosie czosnkowym (camarones al mojo de ajo), zupą rybną (caldo de pescado y camaron) lub też gubernatorskimi taco na czele.

Przygotowywanie mięsa el pastor

Im dalej na wschód i południe, tym większe zamiłowanie do mięsa. I tu podobieństwo do kuchni meksykańskiej do kuchni polskiej - zwierzę jest wykorzystywane w całości. Meksyk, to zbyt biedny kraj, by pozwolić sobie na marnotrawstwo cennych części z wieprza czy krowy. I tak przekonałam się, że taco można serwować z móżdżkiem (seso) i z ozorkami (lingua). O ile z ozorkami jest całkiem niezłe, to z móżdżkiem jest według nie po prostu niejadalne.

Taco z mięsem el pastor

Tubylcy przekonywali mnie, że odpowiednio przygotowany móżdżek - czyli smażony - jest naprawdę dobry, jednak ja nie bardzo mogę w to uwierzyć, zaś ten, którego spróbowałam, przekonał mnie do definitywnego odrzucenia tej wersji taco. W Puebla rozsmakowałam się w carne el pastor, czyli mięsie przygotowywanym podobnie do mięsa na kebaby - na wielkich pionowych rusztach. W Taquieria Los Angeles, gdzie właśnie serwowano tak właśnie przygotowane mięso, zarówno w taco jak i kanapkach (cemita el pastor) non stop gościł tłum. Taco podawane tu nie były twardymi muszlami, lecz małymi placuszkami, na których było nadzienie. Można je było wzbogacić dodatkami - rzodkiewką, posiekaną cebulą i natką kolendry, a także sosami oraz sokiem z limonek.

Mole poblano

Będąc w Puebla oczywiście nie mogłam nie spróbować mole poblano. Jest to ciekawa kombinacja przypraw i mięsa. Potrawa ta słynie z dodatku czekolady do sosu, ale nie oznacza to, że sos jest słodki. Najbardziej mi przypominał sos curry. W cieniu mole poblano, znajduje się pollo en pipián verde, czyli kurczak w zielonym sosie z pestek dyni. Przyznam, że bardziej mi smakował niż mole poblano.

Śniadanie

Najmniej smakowały mi śniadania, które niewiele różniły się od pozostałych posiłków - nadal królowały w nich tortille, puree z fasoli i mięsa. To co je odróżniało, to obecność jajek w postaci jajecznicy lub omletu, doprawianych paprykami, boczkiem, cebulą oraz słodkiego pieczywa śniadaniowego, pan dolce i churro. W weekendy zaś na stole gościła również zupa menudo, czyli flaki, powszechnie uznawana za zupę leczącą kaca. Odróżniała się od naszych flaków sposobem doprawienia pomidorami i paprykami.

Meksyk to kraj jedzenia ze straganów ulicznych. Można na nich kupić i kanapki, i taco, i tortille, i chicharon (wysmażaną skórę wieprzową). Można też kupić kukurydzę z dodatkami, owoce, serwowane z sosem chilli i sokiem z limonek, orzeszki, prażone koniki polne, cukierki, soki ze świeżo wyciśniętych owoców i wiele innych rzeczy. Jedzenie uliczne najbardziej przypomina kuchnie domową, a przy okazji jest bardzo tanie. Stragany są praktycznie wszędzie od wczesnych godzin porannych do późnego wieczora.

Jedzenie w Meksyku w większości przypadków bardzo mi smakowało. W czasie tej podróży zrozumiałam, jak bardzo niewielki wycinek kuchni meksykańskiej miałam okazję poznać w restauracjach, bardzo zamerykanizowanych. Moim odkryciem, a bardziej przypomnieniem, stała się marakuja, passion fruit, którą zjadłam przypadkowo jako dodatek do śniadaniowego jogurtu. I już wiedziałam, że nie tak łatwo o niej zapomnę. Obiecałam sobie, że na stałe zagości w mojej kuchni.