Do focacci przymierzałam się wiele razy i ciągle coś stawało na drodze. A jest to bardzo prosty i smaczny dodatek do jedzenia. Przy tym focaccia jest bardzo efektowna, zwłaszcza jeśli jest podawana na ciepło wraz z głównym daniem. Kiedy w końcu zrobiłam focaccię, to okazało się, że wszystkim bardzo smakuje, a dzieciom nie przeszkadza dodatek ziół i czosnku. Za każdym razem focaccia znika zanim zdąży wystygnąć. Co tu dużo mówić - taka ciepła jest najsmaczniejsza.
Latem sernik na zimno z dodatkiem świeżych owoców sezonowych, a szczególnie aromatycznych truskawek, to chyba najsmaczniejszy deser. Pomimo używania śmietany kremówki jest lekki i delikatny - przynajmniej smakowo, bo kalorycznie, to może niekoniecznie. Na łeb na szyję bije wszelkie ciężkie ciasta i desery tortowe. Nic więc dziwnego, że przepisów na serniki na zimno jest ogromna ilość. Chyba każda pani domu ma swój ulubiony przepis na sernik. Nie dziwi też więc i fakt, że na każdej letniej imprezie sernik na zimno znika nie wiadomo kiedy. I tak było w przypadku tego sernika z truskawkami, zwłaszcza, że smaku dopełniała pyszna polewa malinowo-truskawkowa. Po prostu pycha!
W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych było to częste danie imprezowo-prywatkowe. Sera żółtego było w miarę pod dostatkiem, a i parówki można było dostać, co prawda na kartki, ale jednak relatywnie łatwo. Niestety z boczkiem już było nieco gorzej, ale najwyżej pomijało się jego obecność w tym daniu. Oczywiście ser musiał być rozpuszczony, a boczek, jeśli był używany, zarumieniony. Część sera wylewała się z parówek do naczynia, w którym się zapiekały, ale nikomu to nie przeszkadzało, bo wtedy i ser się przypiekał na chrupiąco. Pod koniec jedzenia wyskrobywało się taki podpieczony ser. Nawet i dzisiaj tak przygotowane parówki bardzo nam smakują i żadne gotowe, nadziewane serem nie dorównują temu daniu.
Tym razem szybkie i smaczne muffinki z jagodami według przepisu jaki ukazał się w New York Times w 1987. Za artykułem z tym przepisem stoi cała historia i niemal batalia o to, kto robi najlepsze muffinki. Nie będę się spierać, a tylko dodam, iż według mnie do takich muffinków znacznie bardziej nadają się amerykańskie jagody, zwane w Polsce borówkami amerykańskimi, a nie nasze leśne. Przynajmniej mrożone leśne nie do końca - według mnie - nadają się, gdyż w czasie pieczenia robią się mocno rozciapciane. Cały urok muffinków polega zaś na tym, że jagody są w cieście w całości. Ponadto, muffinki zyskują gdy do ciasta doda się otartą skórkę z cytryny, a wierzch posypie się kruszonką. Wtedy są naprawdę dobre.
Do focacci przymierzałam się wiele razy i ciągle coś stawało na drodze. A jest to bardzo prosty i smaczny dodatek do jedzenia. Przy tym focaccia jest bardzo efektowna, zwłaszcza jeśli jest podawana na ciepło wraz z głównym daniem. Kiedy w końcu zrobiłam focaccię, to okazało się, że wszystkim bardzo smakuje, a dzieciom nie przeszkadza dodatek ziół i czosnku. Za każdym razem focaccia znika zanim zdąży wystygnąć. Co tu dużo mówić - taka ciepła jest najsmaczniejsza. 
Latem sernik na zimno z dodatkiem świeżych owoców sezonowych, a szczególnie aromatycznych truskawek, to chyba najsmaczniejszy deser. Pomimo używania śmietany kremówki jest lekki i delikatny - przynajmniej smakowo, bo kalorycznie, to może niekoniecznie. Na łeb na szyję bije wszelkie ciężkie ciasta i desery tortowe. Nic więc dziwnego, że przepisów na serniki na zimno jest ogromna ilość. Chyba każda pani domu ma swój ulubiony przepis na sernik. Nie dziwi też więc i fakt, że na każdej letniej imprezie sernik na zimno znika nie wiadomo kiedy. I tak było w przypadku tego sernika z truskawkami, zwłaszcza, że smaku dopełniała pyszna polewa malinowo-truskawkowa. Po prostu pycha!
W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych było to częste danie imprezowo-prywatkowe. Sera żółtego było w miarę pod dostatkiem, a i parówki można było dostać, co prawda na kartki, ale jednak relatywnie łatwo. Niestety z boczkiem już było nieco gorzej, ale najwyżej pomijało się jego obecność w tym daniu. Oczywiście ser musiał być rozpuszczony, a boczek, jeśli był używany, zarumieniony. Część sera wylewała się z parówek do naczynia, w którym się zapiekały, ale nikomu to nie przeszkadzało, bo wtedy i ser się przypiekał na chrupiąco. Pod koniec jedzenia wyskrobywało się taki podpieczony ser. Nawet i dzisiaj tak przygotowane parówki bardzo nam smakują i żadne gotowe, nadziewane serem nie dorównują temu daniu.
