Powolne gotowanie?

Source: amazon

Kilka tygodni temu pewien znajomy polecał gorąco "wonderbags". Zaintrygował mnie, więc zaczęłam sprawdzać na amazon. Jak się okazało - przynajmniej w moim mniemaniu - to nic odkrywczego i nic nowego. To po prostu torba z odpowiednio grubej kombinacji materiałów. Można w nią wstawić garnek, w którym się coś gotuje i potrawa "dojdzie" do siebie pod wlywem ciepła, które nie ucieka tak jak to się dzieje, gdy garnek stoi np. na kuchence. Gotowana potrawa w momencie wkładania garnka do torby nie jestdo końca ugotowana, a użycie torby ma zaoszczędzić energię jaką byśmy zużyli na jej dalsze gotowanie. 

Brzmi to fantastycznie - ekologicznie i zdrowo. Nie ma szansy na przegotowanie potrawy lub też jej spalenie. Potrawę można nastawić rano, podgotować, wyjść do pracy, a kiedy się wróci jest ona gotowa. Ot, taki slow cooker bez prądu. Można też użyć tej torby jako torby do przeniesienia potrawy na imprezę - po dotarciu na miejsce, jedzenie nadal jest ciepłe i nie trzeba gospodarzom robić kłopotu z podgrzewaniem.

Jak wspomniałam, pomysł nie jest nowy. Babcia Irena zawsze gotowała ryż czy kaszę metodą kocykową. Jak? Dokładnie na tej samej zasadzie - rano podgotowywała ryż, a kiedy wchłonął całą wodę, zawijała garnek; gdy przyszła pora obiadu, ryż był gotowy. Tyle, że Babcia nie miała takiej torby, a kocyk. Ale działało to równie dobrze. 

Na podobniej zasadzie robię gołąbki, tyle że wykorzystuję nagromadzone ciepło piekarnika. Gołąbki, zamiast gotować na kuchence, wstawiam do piekarnika. Zwykle na około 45-60 minut. Po tym czasie piekarnik wyłączam, a garnek zostawiam w nim. Po kilku godzinach są idealne. W przeciwieństwie do tych robionych na kuchence, nie wymagają długiego gotowania i nie są - szczególnie te na dnie garnka - narażone na przypalenie. 

Powolne gotowanie starodawnymi sposobami ma swoje zalety, nie ma co do tego dwoch zdań. Ale chyba nie trzeba mieć do tego takiej torby. No chyba, że się chce wesprzeć Afrykę.

Source: amazon.com