Tarta z pomidorami heirloom

Od tej tarty zaczęło się moje szaleństwo z tartami pomidorowymi. Jej piękne zdjęcie pojawiło się we wpisie New York Times'a. Tarta wyglądała tak, że momentalnie chciało się ją jeść. Zanim jednak przyszło mi ją zrobić, spróbowałam innych: tarty z pomidorami na cieście francuskim (Tarte aux tomates variées) i tarty z pomidorami na cieście francuskim (Tarte tomate à la moutarde). Ta tarta jest bardzo odmienna od tych poprzednich. W zasadzie bardziej przypomina mi wszelkie quiche, które robiłam. Nadzienie oparte jest na jajkach i serze, a całość zapieczona jest na spodzie wykonanym z kruchego ciasta. Wszystkie warte są zrobienia, choć to, którą wybierzemy, zależeć powinno od tego, na jakie doznania smakowe mamy ochotę.

Ciasto
4 szklanki mąki pszennej (lub 2 szklanki mąki pszennej i 2 krupczatki)
1.5 łyżeczki proszku do pieczenia
1 jajko
2 żółtka
3 pałki masła (ok. 330 g)
2 łyżki śmietany

Nadzienie
1.5 lb/ 700 g dojrzałych pomidorów - najlepiej w różnych kolorach

2 łyżki pesto

100 g tartego sera żółtego (np. mozzarella)

3 jajka

100 ml śmietany kremówki

1 łyżka drobno pokrojonej świeżej bazylii

1 łyżka drobno pokrojonego świeżego oregano (łub 1/2 suszonego)

sól, pieprz do smaku

Zagnieść ciasto*.  Wylepić nim formę na tarty/quiche i wstawić je na 60 minut do lodówki. Schłodzone ciasto ponakłuwać widelcem, obciążyć fasolą lub specjalnymi obciążnikami do pieczenia i podpiec przez ok. 15 minut w piekarniku nagrzanym do 350 F/170 C. Wyjąć z piekarnika i delikatnie zdjąć obciążniki. 

Kiedy spód się podpieka, przygotować nadzienie. Pomidory pokroić na kawałki - najpierw na pół, a następnie na ósemki lub nawet mniejsze części, w zależności od wielkości pomidorów.

Jajka lekko roztrzepać i wymieszać ze śmietaną. Doprawić solą i pieprzem.

Na podpieczonym spodzie rozsmarować pesto. Posypać tartym serem żółtym, a następnie bazylią i oregano. Równomiernie rozłożyć pomidory, a całość zalać masą śmietanowo-jajeczną. 

Wstawić do piekarnika nagrzanego do 375 F/180C i piec około 30 minut. Gotowa tarta powinna mieć zwarte nadzienie, które przy potrząśnięciu nie zachowuje się jak galaretka. Lekko ostudzić przed podaniem. Tarta najlepiej smakuje ciepła, a a także w temperaturze pokojowej. 

* Z tej porcji wychodzi kilka spodów do quiche'a. Dobrze pozostałe ciasto podzielić na porcje i zamrozić do wykorzystania później.